Ako’y namulat sa mundo ng kahirapan

Kahirapan na siyang nagpapahirap sa aking pangarap

Iniisip kung paano nga ba malalagpasan

Ang buhay na walang kahahantungan

Mahirap isipin na ako’y mahirap

Pero ito ang buhay na aking kinagisnan.

Ako’y nagkaedad at namulat sa tunay na buhay

Na kailangan maging masipag at matiyaga sa buhay

Walang imposible na makamit ang pangarap

Sa isang binata na hangad ang magandang buhay

Ako’y nangarap na hindi para sa aking sarili

Ako’y nangarap pati na rin sa aking pamilya.

Pamilya ko ang naging motibasyon ko sa aking paglalakbay

Nagpapalakas ng loob na makakaya ko ang hamon ng buhay

Naniniwala na maabot ko ang aking pangarap

Dahil ako’y laki sa hirap na puno ng pangarap.